Γρήγορα

Ραγδαία η εξέλιξη επι του θέματος της Βάσως. Μίλησα με τη γιατρό ανήμερα Σάββατο, δεν το καθυστέρησα καθόλου γιατί αναστατώθηκα. Μόλις η ψυχίατρός μας άκουσε την ιστορία μου, σηκώθηκε και πήγε στο σπίτι της συμπεθέρας, για να αποκτήσει μία πιο σφαιρική εικόνα. Απ’ότι έμαθα, μιλάγανε για πολλές ώρες μαζί και με τον μπαμπά της κοπέλλας.

Η εγχείρηση της συμπεθέρας θα γίνει την άλλη Τρίτη, επίσημα όμως πρέπει να εισαχθεί το σαββατοκύριακο στο Νοσοκομείο. Μετά απο προτροπή του ψυχιάτρου, κάλεσε την κόρη της κοντά της, τη Βάσω δηλαδή, ότι τάχα αισθάνεται την ανάγκη της για να ανταπεξέλθει την αγωνία του χειρουργείου. Η Βάσω θα πάρει άδεια απο το Νοσοκομείο που δουλεύει (είναι μικροβιολόγος) και θα έρθει Αθήνα. Η εγχείρηση της μητέρας της είναι μεν ρουτίνα, αλλά έχει επίπονο μετεγχειριτικό στάδιο, θέλει βοήθεια. Η άλλη της κόρη, δηλαδή η Α, με την δικαιολογία του μαγαζιού δεν μπορεί να βοηθήσει, έτσι κι αλλιώς ενημερώθηκε απο τη ψυχίατρο να απέχει, ώστε να τη φέρουμε Αθήνα.

Δέν ξέρω τι θα γίνει όταν έρθει εδώ η κοπέλλα, η γιατρός δεν με ενημέρωσε, με απλά λόγια όμως μας είπε ότι είναι μία κρίσιμη κατάσταση, που απαιτεί διάφορες εξετάσεις, άλλες νοσοκομειακές και άλλες της ψυχικής υγείας. Ολες χρονοβόρες με άγνωστα αποτελέσματα. Μας ζήτησε να μην αγχωνόμαστε, να είμαστε όσο φυσικοί είμασταν παλιά, π.χ. το καλοκαίρι που πήγαμε στο νησί, ήταν και η Βάσω, ο άντρας της ο γιός της, κανένα πρόβλημα δεν καταλάβαμε. Παράλληλα με την εγχείρηση της μητέρας της, η ψυχίατρος θα κάνει τη προσέγγισή της. Ισως τα πράγματα να είναι έτσι όπως μας τα είπαν, ίσως όμως να είναι αλλιώς, διαφορετικά τα βλέπει μία μητέρα, ένας γιατρός και ένας ασθενής.

Ρώτησα τι προκαλεί αυτές τις καταστάσεις, γιατί να γίνονται, φαινόταν μιά χαρά το κορίτσι, τίποτα δεν έδειχνε αυτά τα τρομερά πράγματα που μας είπαν. Η απάντηση που πήρα αόριστη. Δεν μας λέει τι πιστεύει, δεν θέλει να πεί, δεν βλέπει πως αναστατώνομαι με την άγνοια ενώ η γνώση με καθησυχάζει. Πίεσα λίγο για να μάθω, αλλά δεν απέδωσε, κύτταξε το ρολόι της, «έχω ραντεβού» μου είπε και έφυγε.

Διαπιστώνω ότι είμαι απο πολύ έως πάρα πολύ κουτσομπόλα. Με ενδιαφέρουν οι ζωές και τα γενόμενα των άλλων ανθρώπων. Η άγνοια και η έλλειψη ενημέρωσης με κάνουν να κολλάω επάνω στο πρόβλημα, μέχρι να το ξεψαχνίσω. Εδώ χρειάζεται προσοχή. Αμα έρθει η Βάσω θα τους κάνω ένα ωραίο τραπέζι για το καλωσόρισμα όπου θα παρευρεθούν οι συμπέθεροι, η Βάσω,  η ψυχίατρος και ο άντρας της,  η αδελφή της Βάσως η Α και ο γιός μου ο Μάρκος, τα εγγόνια, μία οικογενειακή γιορτούλα. Αυτές τις οδηγίες έχω. Ως εδώ.

Κατα τ’ αλλα είμαι καλά.